Ali Sirmen: Kader mi?

Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Hüzünleniyorum. Ona iki kişi daha katılıyor. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Hepsi boş laf. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Sohbet ediyoruz. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. İleride bir muz kabuğu görüyor. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Dayadım tabancayı kafasına. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. ”Şoför bıçkın. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. ",. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Kafam iyice bozuk. İnatçı, dediğim dedik. Sayıları üçe çıkıyor. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Tartışmaya başlıyorlar. Çektim arabayı sağa. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Olacağı varsa olur. . Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. . Otobüsten bileti aldık. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın.

Ali Sirmen: Kader mi?

Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Hepsi boş laf. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Hüzünleniyorum. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. . Sohbet ediyoruz. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Çektim arabayı sağa. İleride bir muz kabuğu görüyor. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Olacağı varsa olur. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Tartışmaya başlıyorlar. Otobüsten bileti aldık. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. İnatçı, dediğim dedik. Sayıları üçe çıkıyor. ",. ”Şoför bıçkın. Kafam iyice bozuk. Ona iki kişi daha katılıyor. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. . Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Dayadım tabancayı kafasına. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Yürek parçalayıcı ve insanın 21.